World For Two — przywrócić życie na Ziemi
Ziemia została zdewastowana przez ogromną powódź, która unicestwiła wszelkie formy życia. Jedyną osobą, która pozostała przy życiu jest jeden stary naukowiec. Jako ostatni człowiek na świecie, ustanawia on sobie cel — przywrócić życie na planecie. Wie, że nie pozostało mu…
The Chameleon – zmarnowany potencjał indyka
Zainstalowałem The Chameleon, małą grę niezależną, z którą wiązałem nadzieję miłego spędzenia kilku godzin widząc skradankę i voxelową grafikę.
Ender Lilies: Quietus of the Knights – Recenzja genialnej metroidvanii
Ender Lilies to w mojej opinii jedna z lepszych metroidvanii, jakie pojawiły się na rynku. Po prostu ją pokochałem i dzisiaj wyjaśniam dlaczego.
Recenzja Lumberhill – kooperacyjna zabawa w drwali
Polska produkcja Lumberhill doczekała się swojej premiery. Sprawdziliśmy, jak wypada ten kooperacyjny tytuł na tle konkurencji.
Wartales – Pierwsze wrażenia z dema
Przyjrzeliśmy się demu gry Wartales, za której stworzenie odpowiada studio Shiro Games, mające na swoim koncie takie gry jak Northgard i Evoland.
Mass Effect Legendary Edition – Nowy-stary Shepard
Mass Effect Legendary Edition jest nie tylko świetną okazją do odnowienia kontaktu ze starym dobrym Mass Effectem. To również dobry moment, żeby zacząć przygodę w uniwersum, gdzie żołnierz w kosmosie upra… ekchem, a teraz to już w ogóle nawet w…
Recenzja Torchlight III – action RPG z dużym potencjałem
Szukając alternatywy dla cięższego klimatycznie Diablo czy Path of Exile, celujące raczej w dorosłych graczy, mogliście natknąć się na serię Torchlight. Poprzednie dwie odsłony postawiły poprzeczkę dla części trzeciej bardzo wysoko za sprawą ocen na poziomie 8/10. Czy 8 lat…
Witchtastic — MasterChef na miotle we wczesnym dostępie
Gry kooperacyjne cieszą się wzięciem, redakcyjny kolega spojrzał na ten gatunek szerokim wzrokiem tu, a kilku z nas zasiadło do testowania nowego tytułu. Witchtastic, bo o tej grze mowa, jest pierwszą produkcją Flemming Visual Effects UG. Tytuł opisany jest jako…
ETERNAL ROT – Putridarium recenzja
Po raz drugi Eternal Rot rzucił we mnie swoim albumem. Po raz drugi odczułem, że nie obrywam płytą, a raczej zgniłym ochłapem mięsiwa. Okładka Putridarium straszy swoim turpizmem, czarno-biała kolorystyka pokazująca czwórkę ożywieńców w kaplicy, obsceniczna scena idealnie oddaje klimat…
Rift Wizard – Recenzja (wczesny dostęp)
Prosty rogalik Zacznę od tego, że lubię gry roguelike. Głównie dlatego, że przywodzą mi na myśl trochę zapomniany gatunek hack‘n’slashy. Różnica jest taka, że rogale są jednak zdecydowanie trudniejsze. Mają co prawda ograniczoną fabułę, ale trzymają mnie zawsze swoją przemyślaną…